فرزندان زهرا

به زمین تا که رسیدی همه جا زیبا شد 

هرچه گل بود شکفت و دل باران وا شد

هر فرشته به تو یک نام بهشتی می داد

آسمان دید که مجموعه ی آن “زهرا” شد

گفت آهسته که خورشید بتابد همه جا

این چنین نام تو اعلام به یک دنیا شد

رسمشان بود عرب ها که به گُل پشت کنند

رحمت آمدنت مژده ی”اعطینا” شد

یک شب آویخته شد چادرت از عرش خدا

عطر رویایی آن قسمت مریم ها شد

عشق هنگام نمازت به تماشا آمد

“وندرین دایره، سرگشته ی پابرجا” شد

روز میلاد شما بود و دلم خواست، غزل

عرض تبریک قشنگی بشود، آیا شد؟thxli

زهرا بهانه ایست که عالم بنا شود                             او آمده که مادر آیینه ها شود 

او آفریده گشت که یک چند مدتی                                نور خدا به روی زمین جا به جا شود

او از خدا رسید به پیغمبر خدا                                    تا قفل پلک های شده بسته وا شود

او آفریده شد که در این روز های سخت                       زهرا ، شود علی شود و مصطفی شود

او مادر تمامی دل های حیدری است                            باید که کُفو فاطمه شیر خدا شود

هر کس که مادر معصوم می شود؟                             او آمده که مادر کرب و بلا شود

زهرا اگر نبود چگونه به عالمی؟                                صدها روایت از می کوثر عطا شود

بی اذن فاطمه اصلا کسی اجازه داشت؟                         بر روی خاک و اوج فلک پیشوا شود

ای خوش به حال آنکه در آن لحظه حساب                      با انتخاب مادری او سَوا شود

مادر سلام روز ظهورت مبارک است                             ای وای بر آنکه منکر صدق شما شود

ما را گدای خانه لطفت حساب کن                                  ما را برای نوکری ات انخاب کن

زهرا بهانه ایست که عالم بنا شود                             او آمده که مادر آیینه ها شود 

او آفریده گشت که یک چند مدتی                                نور خدا به روی زمین جا به جا شود

او از خدا رسید به پیغمبر خدا                                    تا قفل پلک های شده بسته وا شود

او آفریده شد که در این روز های سخت                       زهرا ، شود علی شود و مصطفی شود

او مادر تمامی دل های حیدری است                            باید که کُفو فاطمه شیر خدا شود

هر کس که مادر معصوم می شود؟                             او آمده که مادر کرب و بلا شود

زهرا اگر نبود چگونه به عالمی؟                                صدها روایت از می کوثر عطا شود

بی اذن فاطمه اصلا کسی اجازه داشت؟                         بر روی خاک و اوج فلک پیشوا شود

ای خوش به حال آنکه در آن لحظه حساب                      با انتخاب مادری او سَوا شود

مادر سلام روز ظهورت مبارک است                             ای وای بر آنکه منکر صدق شما شود

ما را گدای خانه لطفت حساب کن                                  ما را برای نوکری ات انخاب کن

نوروز بزرگم بزن ای مطرب امروز زیرا که بود نوبت نوروز به نوروز کبکان دری غالیه در چشم کشیدند سروان سهی عبقری سبز خریدند بادام بنان مقنعه بر سر بدریدند شاه اسپرمان چینی در زلف کشیدند

کسی که ماه شب تار بی قراران شد انیس جان و شفابخش قلب یاران شد

نفوذ چشم و کلامش به جان اثر می کرد همان که دلبر و دلدار رهسپاران شد

نه قلب پیر و جوان پر شد از محبت او صمیم قلب مصفای نو نهالان شد

به سردی دی و بهمن که ناله یخ میزد صفای آمدنش گرمی بهـاران شد

وجود مردم ایران ز دوریش غمناک حبیب اهل دل و پیر این جماران شد

در آن زمان که ستم پرده سیاهی بود امید بخش قلوب امید واران شد

چنان که روز ورودش بهشت زهرا رفت گل همیشه بهاری به لاله زاران شد

خوشا صفای زمانی که ماه بهمن بود تو آمدی و دل انقلاب خندان شد

«حمید» اگر چه نبودی به دیدنت لایق

ولی به غمزه چشمت ز جان نثاران شد

شعر: حمیدرضا فاطمی - 12 بهمن 1385
یاد امام وشهدای اسلام گرامی باد